Ayrı Yazılması Gereken “de” Eki

Geçen gün kendi kendime “bazen kendimi ayrı yazılması gereken “de” eki gibi hissediyorum.” dedim ve bayıldım bu söze….Evet, işte ancak bu cümle beni bu kadar kadar kolay ve çabuk özetleyebilirdi…Kendimi çok beğendiğimden düşünmedim böyle…Kendimi ait hissedemediğimden düşündüm…Hani dahi anlamındaki “de” eki ayrı yazılır diye öğretmişler ya bize…Kesinlikle çok doğru…Ait hissedince elinde olmadan yanaşıyorsun yanındakine…Ama ait hissetmeyince ister istemez tıpkı bizim ayrı yazılan “de” eki gibi ayrılıyorsun yanındakilerden…Eee kendini ait hissetmiyorsa ne yapsın… Ayrıca duruyor bir yerde..Bence ona hayat daha zor….Herkes vurguluyor üstüne basa basa her şeyden ayrı kalıyor… Hayır bir de üstüne herkes belki onu burnu büyük olduğu için ayrı duruyor sanıyor. Her olayda iki pencere var…Hangisinden bakarsan ona yakınsın…İşte bunun bakacak bir penceresi bile yok…Şimdi neden mi yazdım bunu….O an ben öyle hissetmiştim…Herkesin hayatında en az bir kere kendini ayrı yazılan “de” eki gibi hissettiği bir an olmuştur. Ama sonradan anladım ki ben dahil olmayı seviyorum…Herkes dahil olsun…Her şey dahil…