Kendisi 2 yaşında ama soruları beni şaşırtmaya yetecek kadar büyük. 2 hafta önce hiç planlamadığım bir anda son noktaya geldiğimiz bakıcımızın hayal kırıklığı ile başlayan endişelerimi düşündüğümden daha çabuk aşıyoruz gibi duruyor. Bu sebeple mutluyum ama bir taraftan da oğlumun dünyasını algılamaya çalışmak beni yoruyor. Geçen hafta cumartesi yeni bakıcı ablamız bizlerle tekrar görüşmek, oğlumla tanışıp, eşini bizlere tanıştırmak üzere bize geldi. Gayet güzel bir sohbet ve birbirimizi tanımaya yönelik sorgu sual faslından sonra her iki tarafta “galiba aradığım kişiyi buldum” düşüncesiyle huzurlu bir suskunluğa büründü. Tam da bu sırada oğlum yeni bakıcı ablasına dönüp ” Güler ablaa, sen kimsin?” dedi. Öyle komik ama bir o kadar da anlamlı bir soruydu ki bu…Doğru ya sen kimsin? Oysa ben günlerdir ona yeni bakıcı ablasından bahsediyordum ama onun küçük dünyasında tanıştığı bu yeni insanı bir yere koymak biraz zaman alacaktı belli ki…