Tuzak

Çocuğunuz bir şeyi “yapmasın” ya da bazen tam tersine “yapsın” diye bir cümle kurduğunuzda sonradan o kurduğunuz cümle dönüp dolaşıp yine sizin başınıza iş açıyor mu? Benim cevabım; HER ZAMAN EVET! İstisnasız, hiç şüphesiz, hiç tartışmasız EVET! Kesin bir şeyi yanlış yapıyorum ama bulamıyorum. Neden sürekli kendi silahımla vurulduğumu çözemiyorum.

Mesela geçen gün Doruk’a banyo yaptırıyorum. Ben Doruk’u, Doruk da arabasını yıkıyor. Sonra “Annee, arabayı köpük yapcamm” diyor ve şampuanın pompasına basıp arabasının üzerine bir parça şampuan döküyor…Hadi diyorum, şimdi çocuk özendi bir şey deme…Sonra bir kere daha aynı şeyi yapıyor… Bıraksam o gün orada sadece arabası değil bütün ev bile köpük banyosuyla yıkanabilir! “Dorukcuğum, araba çok güzel olduuuu, mis gibi de kokuyor…Hadi yeter artık di mi?” diyerek elinden şampuanı alıyorum ve ona çaktırmadan pompanın ağzını kilitliyorum. Çok zekiyim ya, aklımca Doruk pompaya bastıracak bastıracak şampuan gelmeyince de vazgeçecek. Niye hiçbir şey benim planladığım gibi olmuyor?! Aslında gidişat doğru, Doruk tam da tahmin ettiğim gibi daha fazla şampuan almak için pompaya basıyor ve şampuan gelmiyor…Bir iki deneme sonrasında bana soruyor. “Yeden gemiyo anne? Yeden şampoan çıkmııoo?” İşte asıl zekiliğim burada devreye giriyor; “Bozulmuş herhalde Dorukcuğum, bak çalışmıyor, sonra bakarız buna.” diyorum ve yeniden elinden şampuanı alıp köşeye koyarak havlusunu almak için arkamı dönüyorum. Doruk’a bir şey “bozuk” denir mi?? Sen hiç mi tanımıyorsun çocuğunu be kadın! Kapının arkasındaki havluyu almak için arkanızı döndüğünüz süreyle geri dönmeniz arasındaki süre ne kadar olabilir ki bir düşünün! Elimde havluyla döndüğümde Doruk elinde yarısı boşalmış şampuan şişesiyle “Annee baaaak, ben onu tamiy ettimmm, içinden şampuan çıkıooo aaatık anne” diyor!!! Yani sadece bir saniye içinde mi? Yani ben sadece arkamı döndüm, bu kadar mı çabuk!!! Gördüğüm manzara şu; madem şampuanın pompası bozuk o zaman benim oğlum onu “tamiy” etmek için şampuanın pompasının kapağını açmış ve tabii ki deee içinden şampuan çıkmışş!!! Çözüm odaklı bir yaklaşım tamam ama ben zaten sırf bu sahne yaşanmasın diye “bozulmuş” dememiş miydim!? Şimdi sırf ben öyle dedim diye mi yaşandı bu sahne yaniii!!!

Başka bir akşam uyku öncesi kitap okuyorum ona, hani yavaş yavaş gözleri kapanacak uyuyacak diye hayalim. Ama nerdeee…Her cümlemin arkasından “Yeden öyle demiş?”, “Yeden gitmemiş?” şeklinde sorular geldiği için uyuyacağına tam tersine iyice cin gibi oluyor sanki. “Uyuyacağı yok bu çocuğun, bari ben uykum geldi numarası yapıp yatayım da o uyusun” diye düşünüyorum ve hikayenin sonunu bağlayarak “Çok uykum geldi anneciğim, ben yatıyorum.” diyorum. Seninki alıyor kitabı eline “Annee sen şok yoyulmuşsun bugüünn, sen uyu ben sana kitap okuycam” diyor!!? Ama needen?!!! Neden sürekli kendi kurduğum cümle bana geri geliyor ve beni alt ediyor?!!