Fatura

Evden sadece 2 gün uzak kaldım. Sadece 1 gece, 2 gün…Eve geldiğimde Doruk’un beni kucaklayarak karşılayacağını sanıyordum, yol boyu onun yüzünü hayal ettim. Beni kapıda görünce koşup boynuma sarılacaktı da, ben de onu yiyip bitirecektim deee aman Doruk da buna çok gülecekti de..bıdı bıdı…Pekiii, ben niye böyle hayal ettim? Çünkü babası iş gezisinden gelince hep böyle oluyordu da ondan! Baba gelmiş diye bir 40 takla atmadığı kalıyordu bu küçük adamın! Amaaa esas kişi “baba” yerine “anne” olunca iş böyle olmadı! Çünkü nedennn? Çünkü “analar taş yer yarımşardan beş yer” de ondan…

Eve geldiğimde akşam saat 10:00 olmuştu. Kapıyı heyecanla çaldım. O ise kapıda beni görünce öyle ifadesizce baktı yüzüme…Babası yeni banyosunu yaptırmış, pijamalarını giydirmişti. Doruk’un uyku saati geçmiş diye uzun zamandır hiç bu kadar sevindiğimi hatırlamıyorum. Babasının kucağındaydı, onu öpmek için yanaştığımda beni itti ve “Şen kongıyeye gitt” dedi bana! Devrim ayda 2-3 kez kongreye gittiği ve gitmeden önce de ona akşamları evde olamayacağını çünkü “kongreye” gittiğini söylediği için ben de akşam eve dönmeyeceğimi anlasın diye gitmeden önceki gün ona “ben de baba gibi kongreye gideceğim anneciğim ama dönünce seninle çok oyun oynayacağız.” gibi karışık olmayan düz bir açıklama geçmiştim. Beni gördüğüne çok mutlu olmayan oğlumu anlamamazlıktan gelerek yine onu öpmek için yöneldim ve yine “git anne gitt” dedi. Tabii benim moral sıfır, hemen yine istifamı verdim kafamdan, çocuğuma kendim bakmaya başladım, hemen bu açığı telafi ederim diye düşünceler falan filan derken Doruk’tan iki gıdık bir yanak almayı başardım. Güldük oynadık derken bizim yatağımızda bana sarılarak uyuya kaldı.

2 günün faturasını 4 gündür ödüyorum. Her zamanki inatlaşmaların şiddeti arttı, istediği mi olmadı hemen bana “sen git annee sen gitt” çekildi bu 4 gün boyunca ama sanırım bugün gerçekten sildik bütün izleri. Kendince barıştı benimle ” anne ben seni ittim mi?” “Sen üzüldün mü?” Bir annenin 2 günlük iş gezisinin faturası onu istemeyen bir çocuk, karışık bir ev, dağınık bir mutfak olsa da eşinin desteği her şeye bedel…